زهرا سالاری؛ علی خزاعی فرید
دوره 11، شماره 2 ، دی 1398، ، صفحه 161-180
چکیده
ترجمه فرآیندی است که نیازمند سطح بالایی از دانش در زبان مبدا و مقصد است. محدود کردن این دانش به سطح واژگان و ساخت دستوری متن، گاه منجر به تولید ترجمههای مغایر با متن مبدا و حتی در برخی موارد، نامفهوم میگردد. ترجمۀ فیلم نیز از این مساله مستثنی نیست. در واقع برای آنکه فیلمی برای مخاطبان قابل درک باشد و بتوانند لذت کافی را از ...
بیشتر
ترجمه فرآیندی است که نیازمند سطح بالایی از دانش در زبان مبدا و مقصد است. محدود کردن این دانش به سطح واژگان و ساخت دستوری متن، گاه منجر به تولید ترجمههای مغایر با متن مبدا و حتی در برخی موارد، نامفهوم میگردد. ترجمۀ فیلم نیز از این مساله مستثنی نیست. در واقع برای آنکه فیلمی برای مخاطبان قابل درک باشد و بتوانند لذت کافی را از تماشای آن ببرند لازم است تا مترجم سطح مورد رضایتی از دانش داشته باشد و بتواند از آن بهره کافی را ببرد. یکی از چالشهایی که دانش و تسلط مترجمان را در بوته آزمایش میگذارد بعد کاربردشناختی[1] متن است. این بعد لایههای زیادی را دربرمیگیرد که یکی از این لایهها پیشانگاره (حتیم و میسون[2]، 1997) است. پژوهش حاضر سعی دارد تا با بررسی تمامی موارد پیشانگاره و در نظرگرفتن شیوه ترجمه آنها در چهار فیلم انگلیسی زبان (ناتینگ هیل[3]، فهرست آرزوها[4]، هدیه نهایی[5] و من هنوز آلیس هستم[6]) که به فارسی دوبله شدهاند، موارد اختلاف میان نسخه اصلی و دوبله فیلمها را از لحاظ پیشانگاره و همچنین چگونگی عملکرد برخی از مترجمان هنگام مواجه شدن با این بعد کاربردشناختی را مورد بررسی قرار دهد. تحلیلهای صورت گرفته نشان میدهد که از نظر پیشانگاره در نسخه اصلی و دوبله این فیلمها در مواردی اختلاف وجود دارد و مترجمان جهت ترجمه پیشانگاره به راهکارهایی متوسل میشوند.